Πέρα από τον οποιονδήποτε ακριβό/φθηνό ή ανεπαρκή/υπερβολικό εξοπλισμό, η πρώτη κίνηση, όπως έγραψα στην προηγούμενη ανάρτηση, είναι η ενημέρωση.
Ενημερώνωμαι με ποικίλους τρόπους για το μέρος που θα επισκεφθώ και τη διαδρομή που θα ακολουθήσω. Κυκλοφορούν στο εμπόριο χάρτες των περισσότερρων Ελληνικών βουνών και δεν στοιχίζουν πολύ. Υπάρχουν επίσης καποια Forum με εμπειρίες αναγνωστών. Εάν η περιοχή έχει δικό της ορειβατικό σύλλογο, έρχομαι σε επαφή και ζητώ οδηγιες για τη διαδρομή, τα σημαδεμένα μονοπάτια, τη δυσκολία του τοπίου και τη διάρκεια του μονοπατιού. Πάνω στο κομμάτι της διάρκειας βασίζεται το δεύτερο μέρος της ενημέρωσης.
Ενημερώνω δικούς μου ανθρώπους για τη διαδρομή που θα ακολουθήσω και πόσο υπολογίζεται να διαρκέσει. Επίσης εάν υπάρχει ορειβατικός σύλλογος στην περιοχή τον ενημερώνω οτι θα βρίσκομαι στα μονοπάτια και οτι θα ξαναεπικοινωνήσω με την επιστροφή. Είναι εύλογο οτι έχω δώσει στους δικούς μου ανθρώπους τα τοπικά τηλέφωνα ανάγκης...
Με αυτούς τους βασικούς τρόπους ενημέρωσης εχω εξασφαλίσει την προσωπικη προετοιμασία για το τι θα συναντήσω και πόσο επικίνδυνο είναι το εγχείρημά μου, και αν παει κατι στραβά ο χρόνος ανταπόκρισης απο τις ομάδες διάσωσης θα είναι ο συντομότερος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου